Μιχάλης Χατζηγιάννης: «Δεν ψωνίστηκα ποτέ»
Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης έδωσε άλλη μια συνέντευξη και αποκάλυψε πως δεν μπορεί να χαρεί τα σκάφη και τις βίλες του, λόγω της κατάστασης που επικρατεί γύρω του, αλλά και πως δεν ψωνίστηκε ποτέ.
«Δεν έχω τίποτα να χαρώ όταν γύρω μου είναι όλα σκοτεινά, μαύρα. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει αποκομμένος από τους γύρω του. Ειδικά ένας καλλιτέχνης, που είναι εξ’ ορισμού ευαίσθητος δέκτης, ακόμα κι αν λόγω δουλειάς και επιτυχίας έχει φτιάξει κάποια χρήματα και δεν υφίσταται την κρίση όπως την υφίστανται κάποιοι εργαζόμενοι που θίγονται άμεσα, απόλυτα και καταστροφικά από την οικονομική ισοπέδωση. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει εκτός κοινωνίας».
Πως αντιμετωπίζει την υπερβολική προβολή των προσωπικών του από τα media;
«Δεν θέλω να το παίξω ανυποψίαστος, ως ένα βαθμό το περίμενα. Αλλά δεν θα άφηνα κάτι τέτοιο να διαμορφώσει μια καθοριστική απόφαση της ζωής μου. (…) Ποτέ δεν είναι ευχάριστα τα σχόλια. Κάποια από αυτά που ακούγονται είναι και πρόστυχα, άρρωστα. Θεωρώ ότι ένα μέρος τους προέρχεται από διεστραμμένα και διαστροφικά μυαλά».
Και για το τέλος κράτησε μια αποκάλυψη:
«Δεν ψωνίστηκα ποτέ, καθόλου. Αντίθετα, έχω δει παιδάκια που δεν έχουν κάνει τίποτα στη ζωή τους και έχουν τέτοια συμπεριφορά, που, αν τα δω μπροστά μου, θέλω να τους ρίξω από το μπαλκόνι».
«Δεν έχω τίποτα να χαρώ όταν γύρω μου είναι όλα σκοτεινά, μαύρα. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει αποκομμένος από τους γύρω του. Ειδικά ένας καλλιτέχνης, που είναι εξ’ ορισμού ευαίσθητος δέκτης, ακόμα κι αν λόγω δουλειάς και επιτυχίας έχει φτιάξει κάποια χρήματα και δεν υφίσταται την κρίση όπως την υφίστανται κάποιοι εργαζόμενοι που θίγονται άμεσα, απόλυτα και καταστροφικά από την οικονομική ισοπέδωση. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει εκτός κοινωνίας».
Πως αντιμετωπίζει την υπερβολική προβολή των προσωπικών του από τα media;
«Δεν θέλω να το παίξω ανυποψίαστος, ως ένα βαθμό το περίμενα. Αλλά δεν θα άφηνα κάτι τέτοιο να διαμορφώσει μια καθοριστική απόφαση της ζωής μου. (…) Ποτέ δεν είναι ευχάριστα τα σχόλια. Κάποια από αυτά που ακούγονται είναι και πρόστυχα, άρρωστα. Θεωρώ ότι ένα μέρος τους προέρχεται από διεστραμμένα και διαστροφικά μυαλά».
Και για το τέλος κράτησε μια αποκάλυψη:
«Δεν ψωνίστηκα ποτέ, καθόλου. Αντίθετα, έχω δει παιδάκια που δεν έχουν κάνει τίποτα στη ζωή τους και έχουν τέτοια συμπεριφορά, που, αν τα δω μπροστά μου, θέλω να τους ρίξω από το μπαλκόνι».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου