Ο Ξυλούρης έπαιζε Μπιτλς
Μια προσωπική εξομολόγηση που μετατρέπεται σε αφήγηση γλαφυρών περιστατικών και γεγονότων που σχετίζονται με το ελληνικό τραγούδι. Ο ηχολήπτης Γιάννης Παπαϊωάννου, ο οποίος δούλεψε τρεις ολόκληρες δεκαετίες στα θρυλικά στούντιο της «Columbia», πρόσωπο με πρόσωπο με ιερά τέρατα της ελληνικής μουσικής, μοιράζεται τις εμπειρίες του μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του με τίτλο «Πίσω από το Τζάμι», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Θαλασσί».
Ενα βιβλίο γεμάτο πρόσωπα σημαντικά και εικόνες αληθινές, που έχουν βγει μέσα από τις ώρες της δουλειάς και της δημιουργίας. Ο Γιάννης Παπαϊωάννου έζησε από κοντά τους σημαντικότερους Ελληνες συνθέτες και τραγουδιστές. Και από τον καθένα έχει κάτι να θυμηθεί...
«Είμαστε οι δυο μας με τον Μάνο Χατζιδάκι στο στούντιο αργά το βράδυ, καλοκαίρι, Ιούλιος μήνας του 1978, κάνω μοντάζ και χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι κάποιος υπεύθυνος από την ΕΡΤ. Ο Μάνος τότε ήταν διευθυντής στο Τρίτο Πρόγραμμα. Του λέει πως θέλουν να περάσουν ένα νομοσχέδιο για τις συμβάσεις των μουσικών και ήθελε να ρωτήσει τον διευθυντή του Τρίτου. - ''Είναι ευκαιρία να υπογράψετε για να περάσει από το θερινό τμήμα της Βουλής'', του είπε. Η απάντηση του Χατζιδάκι: ''Ντροπή αυτό, μη μου το ξαναπείς. Οταν θα ανοίξει η Βουλή, να περάσει το θέμα. Και απορώ πώς με πήρες εμένα τηλέφωνο...''».
Ο Στέλιος
Χαρακτηριστική είναι και η περιγραφή του Στέλιου Καζαντζίδη, όταν τραγουδούσε στο στούντιο: «Οταν ο Καζαντζίδης τραγουδούσε, έπιανε με τη δεξιά παλάμη του τον αριστερό καρπό του και φούσκωνε το στήθος του. Ο θώρακάς του γινόταν σαν μπαλόνι και γέμιζαν τα ηχεία από χαμηλές αλλά και ψηλές νότες. Και τότε κοιταζόμασταν και μουρμουράγαμε μεταξύ μας: ''Δέστε τις ζώνες σας, απογειωνόμαστε''».
Χαρακτηριστική είναι και η περιγραφή του Στέλιου Καζαντζίδη, όταν τραγουδούσε στο στούντιο: «Οταν ο Καζαντζίδης τραγουδούσε, έπιανε με τη δεξιά παλάμη του τον αριστερό καρπό του και φούσκωνε το στήθος του. Ο θώρακάς του γινόταν σαν μπαλόνι και γέμιζαν τα ηχεία από χαμηλές αλλά και ψηλές νότες. Και τότε κοιταζόμασταν και μουρμουράγαμε μεταξύ μας: ''Δέστε τις ζώνες σας, απογειωνόμαστε''».
Μπορούσε κανείς να φανταστεί τον Ξυλούρη να παίζει Μπιτλς; Κι όμως... «Θυμάμαι σε μια από τις ηχογραφήσεις παίζει λύρα, παίζει μόνος του, για να ζεσταθεί που λέμε, κι ακούω μια μελωδία πολύ γνωστή. Beatles: ''Yellow Submarine και Eleanor Rigby''. Εμεινα να τον ακούω άφωνος και μόλις τελείωσε, τον ρώτησα: ''Ξέρεις τί παίζεις; Πού τα έμαθες αυτά;''. Και μου απαντά: ''Δεν ξέρω τι είναι, αλλά τα έμαθα στην Κρήτη από τους χίπηδες που τα έπαιζαν με τις κιθάρες στα Μάταλα, τους άκουγα και τα ξεσήκωσα στη λύρα...!''».
Σίγουρα όμως όλοι φανταζόμαστε πως ο Στράτος Διονυσίου ήταν άνδρας με Α κεφαλαίο. Και ιδού η απόδειξη: «Χειμώνας 1984 στην Columbia, Γενάρης, βρέχει, κάνει κρύο και στο στούντιο 2 ο Τάκης Σούκας γράφει τον δίσκο ''Λαϊκά και πάσης Ελλάδος''... Η Λίτσα Διαμάντη τραγουδάει το δικό της κομμάτι και κατά τις 12 τα μεσάνυχτα, να 'σου ο Στράτος που λέει στον Σούκα: ''Μη νομίζεις ότι σας έστησα, αλλά πιάσε με, έχω 40 πυρετό, ήρθα όμως να τραγουδήσω. Μπαίνει μέσα στο καμαράκι, φοράει τ' ακουστικά και λέει μια κι έξω το μέρος του στο ''Με λες αγάπη'', αλλά και ολόκληρο το ''Ποιος είπε για τους μάγκες'' που έγινε κι αυτό επιτυχία».
CD
Το βιβλίο συνοδεύεται από ένα CD με σπάνιες ηχογραφήσεις από το προσωπικό αρχείο του Γιάννη Παπαϊωάννου
Το βιβλίο συνοδεύεται από ένα CD με σπάνιες ηχογραφήσεις από το προσωπικό αρχείο του Γιάννη Παπαϊωάννου
πηγη:ethnos.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου